Lübeck-Emden

De laatste dagen naar het westen gefietst. Met de heersende wind, W of ZW, 3-5 Beaufort, met uitschieters vlak voor de regenbuien, is dat een goede oefening voor de terugkeer naar het gewone leven. En de bevestiging dat je beter van Nederland naar Estland kunt fietsen dan andersom.
Ik maak er een een verentocht van, het plan was Glückstadt-Wischhafen over de Elbe, Bremerhaven-Blexen over de Weser, Eckwarderhörne-Wilhelmshaven over de Jadebusen, en Emden-Delfzijl over de Dollard. Helaas zijn de Jadebusenboten al in de winterstalling dus ga ik de boezem maar op de fiets ronden. Het eerste stuk vanuit Lübeck is een beetje saai, heuvelop, heuvelaf over een fietspad langs provinciale wegen, tot een regionale fietsroute de weg wijst over een oude spoorbaan en daar hou ik van: door het bos, dus weinig wind, onverhard, geen auto's in de buurt, en lekker vlak. Jammer dat de trein maar 20 km de goede kant op reed. Het verdere stuk tot Glückstadt over kleine wegen gereden, ook waar ze eigenlijk "vollständig" afgesloten waren, maar fietsers mogen, zeker als het regent, wel over het werkterrein: afstappen, bruggetje, beetje kris, beetje kras, over wat planken, platen en grind en je bent aan de andere kant. Op het veer trekt het open, en dat geeft mooie plaatjes, zwarte lucht en zon. Vanaf de Elbe tot de Nederlandse grens is het een fietswalhalla, het wemelt van de routes, de VVVs hebben ook heel veel fietskaarten, en de knooppunten zijn in opmars. De routes zijn afwisselend, soms onverhard, soms betonplaten, maar zeer goed te berijden. Van Wischhafen naar Bremerhaven rij ik hele stukken over de TEWA-route (Von Teufelsmoor zum Wattenmeer) met regionale fietsroutes als verbinding. Mooi landschap, deels agrarisch, deels moerasachtig. Op het veer Bremerhaven-Blexen mijn camera maar wijselijk in de tas gehouden en mezelf onder een beschut afdakje geplaatst, storm en regen. De hutten op de camping bij Nordenham waren vol (zei ze, ik heb er niemand in gezien), maar het is weer even droog dus toch de tent opgezet op wat later een egel-ontmoetingscentrum blijkt. De hele nacht scharrelen er egels in mijn buitentent, zelfs nadat ik mijn afvalzakje aan de fiets heb gehangen. Bepaald geen schrikachtige beesten, als je op ze schijnt, blijven ze als konijnen in het licht kijken, als je ze voorzichtig wegport blijven ze zitten, alleen als je zelf de tent uitkomt glippen ze weer onder het randje door.
De volgende dag begint droog, dus stap ik laat (10 uur) op de fiets met een droge tent. Onderlangs de Jadeboezemdijk rij ik lekker uit de wind, maar die beschutting is van korte duur. Wind en regen voor de rest van de dag: tijd voor een bed in hotel zur Post in Wiesmoor. Er hangt daar een bordje aan de muur dat je alles weg moet gooien waar je niet gelukkig van wordt. Ze moeten wel heel gelukkig zijn want het is propvol met snuisterijen. Altijd leuk om rond te kijken. Lekker gegeten: zalmforel op bedje van niet te gaar gekookte spitskool, dunne spaghetti, kleine tomaatstukjes, parmezaanse kaasvlokken. Interessante combi.
Vandaag, na een chique ontbijt met ei, bruin broodje met kaas, tomaat, komkommer, rogje met spek en komkommer, gewacht tot buienradar zegt dat het kan. De hele dag fietsroutes gereden, veel over kleine kronkelende weggetjes, maar ook stukken langs kanalen. Veenlandschap, alle dorpen heten ook -fehn of -moor. Het landschap is hier heel Hollands, de wegen vlak, open terrein, af en toe een oude molen, veel windmolens en ook veel wind.
Het veer Emden-Delfzijl is ook al half in winterslaap, het vaart alleen nog op woensdag en zaterdag, dus morgen mag ik Emden bekijken. Het is dan precies 75 jaar geleden dat het platgebombardeerd is.