HAM
Blijf op de hoogte en volg Joke
27 Augustus 2019 | Finland, Helsinki
In Helsinki zijn een aantal musea waar ik naar toe wil en ondanks het mooie weer ga ik dat toch doen. Op de wandeling naar het HAM (Helsinki Art Museum) kom ik langs de Kamppi of Stiltekapel, geheel van hout en indrukwekkend sober, en binnen is het verslavend stil. Daar wil je wel blijven zitten. Maar HAM roept. Ook dit is weer een multifunctioneel gebouw, met een bioscoop, experimenteerruimtes, cafés, een snoepmarkt met zo'n 300 bakken snoep waar je uit mag scheppen. Ik word licht misselijk van zoveel zuurstokkleuren en zoete geuren dus ik ga snel naar de eerste verdieping waar de tentoonstellingen zijn. Daar bekijk ik vier totaal verschillende exposities: Old Age, tekeningen van gezichten en handen van oude mensen, vaak ook series over het verouderen; Tove Jansson, die ik alleen kende van de kinderboeken en Moomins (de nijlpaardachtigen), maar die ook grote fresco's voor een restaurant en muurschilderingen voor een ziekenhuis en fabrieken heeft gemaakt; Paweł Althamer, performance kunstenaar/beeldhouwer (Pool, heeft ooit in Bonnefanten een expositie gehad); en Ellen Thesleff een Finse schilderes rond 1900.
Althamer heeft in 2000 in Bródno, een wijk in Warschau met oostblokflats waar hij zelf ook woont, de hele buurt (200 families) geactiveerd om hun lichten aan of juist uit te doen zodat het getal 2000 op de blokken zou komen. Bij licht uit mocht de tv aanblijven, of je kon ook de gordijnen dicht doen. Uiteraard is er een film van gemaakt en die laat zien hoe heel veel vrijwilligers (in totaal waren er meer dan 3000 mensen bij betrokken) de deuren langs gaan en bijhouden wie mee doet en wie nog moet worden overgehaald. Uiteindelijk doet bijna iedereen mee en staat gedurende 20 minuten het magische getal 2000 op die saaie blokken. Na afloop eten, drinken, muziek, dans en verbroedering. Hij heeft ook een serie soms grappige, soms schurende videos gemaakt waarin hij hypnose ondergaat of geestverruimende middelen gebruikt, oa hasjish in Amsterdam! De sculpturen zijn van eerdere datum, zoals een zelfportret als jongen met een hond onder zijn arm, dat hij nog op de academie maakte. Een leuke en afwisselende tentoonstelling.
Ellen Thesleff (1869-1954) kwam uit een bohémien gezin, 2 jongere zussen, een vader, ingenieur en amateurschilder, die haar stimuleerde om kunstenaar te worden. Een lastige en dominante tante, die goed wist wat ze wilde en zichzelf ook af en toe "goddelijk" vond schilderen. Ze reisde veel met haar familie, zeker nadat haar vader overleden was. Veel portretten gemaakt, waarvan ik de zelfportretten en een madonnaportret van haar jongste zusje het mooist vond; alsof ze mensen eerst goed moest kennen voordat ze ze kon tekenen/schilderen. Je ziet ook bij haar dat zodra ze naar het zuiden gaat (vnl Italië maar ook Parijs) de kleuren feller worden. De sombere, stemmige Finse landschappen worden expressionistische stadsgezichten. Mooi werk en ook een expositie die zorgvuldig en informatief opgezet was met een lange film over haar leven.
Na al die kunst nog wat in het Sibeliuspark gaan lopen. Daar waar de Japanse bussen zijn uitgeladen is het Sibeliusmonument. Ik heb niet de indruk dat hij de muziek uit die bekende orgelpijpen op prijs stelt. Of zijn het de toeristen?
-
28 Augustus 2019 - 09:52
Hetty:
mooie kunst hoor. De kunstenaars zijn mij allemaal onbekend tot nu toe.
En de 2000 lichten lijken mij ook erg leuk.
En was de oostzee niet vreselijk koud? Dat herinner ik mij vooral van de Oostzee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley