Bremen, Rathaus

De afgelopen dagen slingerend van Bourtange naar Bremen gefietst. Laatste 2 dagen heet! Haat-liefde verhouding met bomen ontwikkeld: geven fijn schaduw, verfraaien het landschap, maar wat ze met het wegdek doen ... mijn aluminium ros wordt er bokkig van.
Vandaag, na een nacht met flink veel onweer en regen, is het weer lekker, 20 graden met af en toe een (hevige) bui. In Bremen het station en de gebouwen rond het marktplein bekeken, Liebfraukirche, Petri-dom en Rathaus.

Het Rathaus is uit 1400 en wonder boven wonder niet geraakt in WOII. Het was eerst een eenvoudig Gotisch gebouw, vanwaar keizer en keurvorsten het volk groetten, maar toen de stad rijk werd in de 16e-17e eeuw besloot de raad dat Bremen een waardig stadhuis moest hebben. En dat werd het! Gevel in Weser-renaissancestijl, balkons voor kampioenschappen van Werder, een ontvangsthal met een prachtige lamp van 2 walviskaken, en een indrukwekkende raadszaal. De zaal is zo'n half voetbalveld groot, vol houtsnijwerk, ramen met de gebrandschilderde burgemeestersnamen en -wapens, mooi parket, en grote oorlogs- en handelsschepen aan het plafond. Hij heeft ook interessante nevenvertrekken: een kleine Goudzaal met behang met bladgoud voor de geheime beraadslagingen, een zeer eenvoudig optrekje voor Wilhelm I (?) en zijn vrouw (overigens de enige plek waar vrouwenschilderijen hingen), en belangrijk! een doorgang naar de Ratskeller, met een nog steeds beroemde wijnvoorraad. De zaal wordt nu representatief gebruikt voor concerten, ontvangsten, studenten die hun bul krijgen, en éénmaal per jaar voor het Schaffer-Mahl, waar zo'n 300 gasten zijn. Alleen heren! Meneer de burgemeester was een keer verhinderd en de vrouwelijke loco mocht naar binnenkijken, maar werd toen de toegang geweigerd! Bremers zijn ook behoorlijk eigenzinng, verscheidene keren uit het Hanzegenootschap gegooid en al wie niet uit Bremen komt, telt niet mee: de houtsnijder van de raadszaal die er 30 jaar aan had gewerkt hoopte daarmee het Bremer Bürgerschaft te krijgen, maar nee. Een beroemde bouwmeester uit Bayern werd in 1910 tot 3x toe geweigerd voor de uitbreiding van het pand. Toen hij de 4e keer nog steeds de enige aanbieder was mocht hij het alsnog doen. En dan te bedenken dat het gebouw zelf begin 17e eeuw door een Vlaming is gebouwd.

Op de foto is een schaaktoernooi voor de jeugd op het marktplein te zien, de beginners speelden alleen met koning en pionnen. De hanen hebben onder luid gejuich gewonnen. Die staat natuurlijk ook bovenop de Bremer-stadsmuzikantenstapel.