Litouwen

Na de Koerse Schoorwal fiets ik de R10 in Litouwen, langs de kust, asfalt, bijna vlak en goed aangegeven. Prachtig stuk door Pajūrio Regioninis Parkas over een rustig fietspad, met vogeluitkijkplaatsen over een meertje, en over de duinen en zee. Alleen de vogels lieten het afweten. Wel 2 vossen gezien. Dam kom ik in een langgerekt, druk stranddorp, Palanga, minder schreeuwerig dan in OostDuitsland en Polen, geen roze flamingo's en kermissen. Lijkt Hollandser, de stranden later ook. Het favoriete vervoermiddel is de electrische step, maar ook veel skaters en racefietsers (geen mountainbikes zoals in Polen). Al vanaf Stralsund is het aantal volbepakte langeafstandsfietsers sterk afgenomen, in Polen weinig, in Kaliningrad ben ik er geen tegengekomen en ook hier is mijn soort schaars. Voor ik de kust ga verlaten sta ik nog op een eenvoudige camping, voor de douche moet je de sleutel halen, verder wc, koud water en lekker stil.
De volgende ochtend is het 8 graden! Vandaag trek ik het binnenland in. Over rustige autowegen, in het begin licht glooiend. Het is hier dunbevolkt, wat akkers, bos in de verte, levende ooievaars en op de weg dode everzwijnen, egels en een poes. Om Salantai te bereiken moet ik een berg op. Als beloning krijg ik een kathedraal die binnen is versierd met linten en nepbladslingers, bijzonder, maar het ziet er uit alsof het er altijd hangt. Na Salantai is de weg een hoogfrequente sinusoïde. Soms haal ik de volgende berg bijna met de vaart van de vorige, soms is het kleinste verzet nodig, maar ik hoef niet van de fiets. Sinds de kust ben ik geen camping of hotel tegengekomen. Maar mijn doel van vandaag is het Zemaitijos nationaal park met campings volgens de kaart. Iig zijn er in Plateliai opeens weer eettentjes en een toeristenbureau. Eerst plof ik na al die bergjes op een terras neer, soep en een alcoholvrij bier graag. Soort groenten-bonen-aardappelbouillon. Lekker! Daarna het toeristenbureau. Daar krijg ik een verrassing, de campings die op mijn kaart staan zijn picknickplaatsen met tafels en banken maar zonder water, wc, douche etc., waar je overigens wel mag kamperen. Er is wel 1 private camping die water, wc en douche heeft, maar die is wel erg duur, 7 euro. Dus ik laat me uitleggen hoe ik daar moet komen. Ook heel bijzonder, de picknickplaatsen hebben een campingbordje, de camping niet, daar staat alleen Paežere. Het is dat ik het weet, dus ik rijd aarzelend het terrein op waar geen tent te zien is. Wel een auto en wat mensen. Ik word in het Litouws begroet door een oud vrouwtje die ook weinig begaafd gebarentaal spreekt en verstaat. Ze blijft maar een slaapbeweging maken en dan nee of ?, ik kom er niet uit en ga hulp halen bij de mensen van de auto. De man spreekt gelukkig Engels en Litouws (en "hoe gaat het" in het Nederlands) en tolkt bekwaam. Er is een wc (voetenwc met toiletpapier en voetenoverstromende spoeling), de douche is het meer en het water komt uit de put, maar verder ziet het er prachtig uit. Elke picnickplek blijkt ook nog een stopcontact te hebben. Het meer lokt, wel textielzwemmen, want ik heb het strandje niet voor mezelf en dan volg ik het voorbeeld. Ik moet een eindje waden voor ik kan zwemmen, maar het is heerlijk. En vandaag droogt het textiel wel. Of dat ook de komende week het geval is ... ik zie alleen maar regenvoorspellingen.