Letland

De grens tussen Litouwen en Letland is een paaltje. Aan weerszijden van de grens heel veel ooievaars, maar dat is de overeenkomst. De weg en het weer is aan Letse kant veel slechter. De weg is opeens vol gaten en het begint meteen te spetteren, dat is normaal hier (180 dagen regen, 72 dagen zon volgens de fietsvakantiepagina). De akkers zijn wat groter en er is meer bebouwing. Er rijden heel veel landbouwvoertuigen van anderhalve vrachtwagen breed over de weg, die maaien een half korenveld tegelijk. Ook veel balen hooi te zien. Toeristen zijn er niet en campings evenmin. Het regent en met 100km oo de teller duik ik een hotel in in Saldus. Saldus zelf is niet heel boeiend dus ik blijf eten in hotel Demians. Saaie eetzaal maar culinair een voltreffer: ik krijg broodjes met eigengemaakte dips als appetizer en mijn maal bestaat uit heilbot op een bedje van groene asperges en dunne opgespoten selderijpuree met wasabi zeewier ernaast, gratis water met een sinaasappelschijfje. En dat kost dan 13 euro! Kijk, als er campings zouden zijn geweest dan had ik dit nooit gehad!
Vandaag geconstateerd dat niet alle provinciale wegen geasfalteerd zijn, met of zonder gaten. Ik krijg een groot stuk onverhard voor de kiezen met irritante hobbels. De paar auto's, vooral vrachtauto's, die hier rijden, rijden er met de toegestane 80km/u overheen, naar meestal ruim langs mij en ik ben niet getroffen door opspattend grind dus blijkbaar kan het ook. De weg is ook nog beter dan sommige fietspaden in Oostduitsland en Polen. Kleinere zijwegen zien er vaak wel verdacht zanderig uit met diepe sporen. Mijn doel vandaag is het Ķemeru nationaal park, daar zijn wat campings en in de middag wordt het droog is voorspeld, dan kan mijn natte tent weer luchten. Rond 1 uur is het nog buiig, het ene moment zon en het andere moment harde regen, maar bij de kust wordt het droger. En drukker, maar geen vergelijk met de kust in Oostduitsland of Polen. Af en toe een P maar zelfs daar zijn de tentjes dicht op woensdag. Ķemeru is mooi, dennenbossen met hei, vlakbij het strand. In Lapmežciems ga ik op zoek naar de beloofde campings. Er staan wat houten bordjes langs de weg met tent-tekens en telefoonnummers, maar nergens iets van een ingang, laat staan een receptie. Ik bel Monika, maar ze neemt niet op. Daarna bel ik "kemping met een lege caravan achter een hek", die neemt op en belooft er met 10 minuten te zijn. En dat is ie, hij spreekt een klein beetje Engels en ik geen Lets maar we komen er uit. Het hek kun je openduwen en dan is er naast de caravan nog wel een plaats voor mij. Wrakke houten planken leiden naar de wc en naar de douche(!) en water komt uit een slang. Dat is meer dan ik er aan afzag. Ik zit hier prima. Morgen naar Riga.