Regen in Riga

Gister met lichte regen en een natte tent vertrokken naar Riga. De fietsroute gaat over de autoweg door Jūrmala, een heel lang dorp. Het wordt steeds drukker. En natter. Op een gegeven ogenblik kom ik op de autosnelweg terecht, want ik lijk Riga anders niet binnen te komen. Zo trouwens ook niet, mijn kaart is te grof en mijn mobiel luistert niet naar mijn natte vingers. Na veel omrijden en gedoe kom ik uiteindelijk in het centrum terecht. Het regent nu met bakken uit de hemel en ik ben zijknat. Geen camping vandaag voor mij. Ik pak een willekeurig 3-sterrenhotel en ga druipend naar binnen. Nat tot op het bot, mijn schoenen worden de komende week niet meer droog. En Ortlieb tassen zijn niet 100% waterdicht als de schroeven zijn losgetrild op Oostduitse en Poolse betonplaten en andere oneffenheden. Ik was al een schroef kwijtgeraakt, maar er zat er ook nog een los; blijkbaar moet ik ze regelmatig aandraaien op hobbelwegen. Maar na een warme douche, droge kleren en een föhnbehandeling van mijn Agujack kan ik er weer tegen. Op naar de toeristeninfo voor een kaart (2 vanwege de nattigheid) en een boekje. Daarna naar het naastgelegen Huis van de Zwarthoofden, een broederschap van jonge ongetrouwde Duitse handelaren in Riga uit de 14e eeuw (Hanzestad Riga), met een Lübeckzaal en een zeer rijke ontvangsthal. Hun beschermheiligen waren St George en later St Mauritius (zwarte heilige). De overdaad van verwijzingen naar Moren (zie foto's) verbaast me, ik ken dat niet rond 1400 in Noord-Europa. Misschien is het deels wel van later datum, het huis heeft een komponistenzaal met Mozart, Bach, Beethoven, dat zal er toch ook niet vanaf het begin in hebben gezeten. Een opvallend huis!
Vandaag was het al een stuk beter, vaak droog, soms zelfs zon, af en toe een flinke (onweers)bui. Ik heb de oude stad doorkruist. Riga is droog een stuk levendiger, veel straatmuzikanten, heel veel terrassen, mooie gebouwen en tijdens de buien is er altijd wel een museum of een kerk het bekijken waard.