Suomenlinna

Vandaag met de stadswaterbus naar Suomenlinna, een fortencomplex verspreid over een aantal door bruggen verbonden eilanden in de baai van Helsinki. De bouw ervan is in de 18e eeuw begonnen toen Finland nog een deel van Zweden was. Eind 18e eeuw functioneert het als marinebasis tijdens de Russisch-Zweedse oorlog, vanaf 1808 is de marinebasis 110 jaar lang in Russische handen en tijdens de Krimoorlog(!) wordt het fort gebombardeerd door een Engels-Franse vloot en zwaar beschadigd. In 1918 wordt het fort geannexeerd door Finland, doet ook dienst tijdens WOII, tot in 1973 het leger de eilanden verlaat. Je kunt die geschiedenis aflezen aan de kerk. Die heeft tsaar Nicolaas I in 1854 laten bouwen als Russisch Orthodoxe garnizoenskerk (foto met vele uien), toen de Finse leger het voor het zeggen kreeg, werd het een eenvoudige, van binnen ook zeer kale, Lutherse kerk, later ook tot vuurtoren gemaakt (en God zei: er zij licht?). Het eiland heeft het allereenvoudigste oorlogsmonument dat ik ooit heb gezien, maar er liggen wel bosjes bloemen aan de voet. Overal langs de kust is een verdedigingslinie, deels stenen wallen waar je doorheen kunt lopen en uit kon schieten, deels duinen met kanonnen. En dan nog is de kust erg mooi! Verder is er een groot droogdok waar nog een hele kleine onderzeeboot ligt te roesten. In de oude garnizoensgebouwen wonen ook nog zo'n 800 mensen. De adressen zijn simpel: een letter en een cijfer. Er is een kinderopvang, een lagere school en een supermarkt. En langs de hoofdstraat kun je elke 10 meter op een terrasje gaan zitten of een souvenir kopen. Bij mijn rondwandeling werd ik gestopt door een leeftijdsgenoot die vrijwillig "overheidswerk" aan het doen was, nl de afwatering van de straat schoonscheppen opdat het water niet afsloeg naar zijn huis. Hij had daar vermoedelijk genoeg van en begon leunend op zijn schop een praatje. Zijn familie woonde al 200 jaar op het eiland in hetzelfde huis, altijd in het leger, een oom, die wel 25 Russische tanks had uitgeschakeld met Molotovcocktails en geweer, werd uiteindelijk zelf getroffen, nog geen 20 jaar oud. Zijn vader, geen militair, was de school begonnen en zijn jongste zoon met zijn gezin woonde nu in het familiehuis, daar was hij duidelijk trots op. Hij vertelde ook nog dat vorige week Poetin op bezoek was en dat daarvoor het halve eiland was afgesloten, ook voor bewoners. Net als velen in Oost-Polen, Litouwen, Letland en Estland moest ook hij niets van Poetin hebben. Hij verdacht hem ervan op spionagebezoek te komen omdat hij Suomenlinna, net als de Krim, wilde inlijven. "Russische mensen zijn OK, maar die baas van hen is gevaarlijk, net als Trump." Het verschil is wel dat Trump maximaal 8 jaar aan de macht is en daar heeft Poetin geen last van.
Terug in Helsinki in de haven net voor het sluiten van de markt van die knapperige kleine gefrituurde visjes met sla uit een meeneembakje gegeten. Deed me aan de zeilvakanties in Griekenland en Turkije denken. Alleen werd er geen bier of wijn bij geserveerd.