Slot Mariënburg in Malbork en Hanzestad Elbląg

Na een dag fietsen, zonder spannende avonturen of mooie vergezichten, vandaag de trein van Elbląg naar Malbork genomen om de toenmalige zetel van de Duitse Orde te bezichtigen (bij 32 graden, de hittegolf is hier gekomen). Mariënburg is een gigantisch complex van gebouwen, binnen de vestingmuren 21 hectare groot (mijn huis+tuin is nog geen 2 are), de grootte van een middeleeuwse stad. Het is gebouwd door de Duitse orde en was de zetel van de Grootmeester van die orde. De orde is in 1190 in Palestina gesticht, oorspronkelijk met als doel verplegen van zieken maar al snel waren er ook kruisridders die de pelgrims beschermden. En met de kreet "Gott will es" werden vervolgens de heilige plekken aldaar "bevrijd" met wat bloedbaden. Maar het veroverde land werd telkens terugveroverd waarop de 4e Grootmeester besloot om de basis in Europa te vestigen: Polen, geen moslims maar heidenen. De Kruisridders veroverden het toenmalige Pruisen met harde hand en verbrande-aarde (en dode-mensen) tactiek. In 1283 was Pruisen van de Duitse Orde en de voormalige inwoners gevlucht, dood of christelijk. Later breidde het gebied zich uit tot Finland (Kaliningrad, Baltische staten). Daarna kwam er economische bloei, steden en een goede infrastructuur. Uiteindelijk heeft Napoleon de orde in het door hem veroverde gebied afgeschaft en nu is de hoofdzetel in Wenen en het doel weer als in het begin: zieken verplegen en zielzorg geven. Van het slot Mariënburg was door verwaarlozing en oorlogen weinig meer over. In 1882 echter, krijgt de architect Steinbrecht van de Pruisische koning Friedrich II de opdracht Mariënburg in zijn middeleeuwse toestand te reconstrueren. Daarna is het een tijdje toeristentrekpleister geweest tot de beide WOen het complex weer verwoestten. Na zo'n 40 jaar herstelwerkzaamheden ligt het er nu mooi bij. Het herstel is met zeer veel oog voor detail gedaan, zie bv foto van vloertegel en pilaarbeeldjes (allemaal verschillend), en als je er doorheen loopt krijg je echt een idee hoe het leven er toen was. Of het een realistisch idee is laat ik aan de archeologen over.
Na Mariënburg had ik nog wat tijd over voor de Hanzestad Elbląg, geheel verwoest op 1 kerktoren en 6 huizen na in WOII en afgezien van de Nicolaikerk en een stadstoren is er niet veel historisch meer te vinden. Wat ik wel verfrissend vond na alle baksteen was de reconstructie van een historisch stadsbeeld met moderne façades, zie foto.
Inmiddels heb ik mijn e-visum gekregen, dus vanaf morgen ga ik naar de Russische grens.